Hasss-tane

Babama sarıldım, ilk defa içimden gelerek babama sarıldım. Garipti, bu adamı seviyorum. Her ne kadar beni sinir etse de, hiç uyuşmasak da.. Hiç böyle bi şey yapmam sanıyodum. Valla çok garip bi haldeyim. Bi de seni seviyorum dersem herhalde gariplikten ölürüm. Bakalım belki zamanla söylerim. En azından şimdi sevdiğimi kendime söylemeye başladım. Büyük gelişme benim için. Onun dışında 6 gündür evdeyim, yatıyorum hastayım. Ateşim oldu en son 39.6 ama hiç üşümüyorum falan öyle bi şey. Hastaneye gittik acile. Bi şeyler olmuş tabiki acilde insanlar bi kargaşa, ağlayanlar mı dersin, küfredenler mi dersin. Neyse etraf biraz sakinleyince biraz hava almak için dışarı çıktım çok kötü oldum. Durumu hala bilmiyorum ama ağlayan kalabalığın içinde ağlamadan duramadım. koşarak hastaneye girdim. İşte bu yüzden hastanelerden nefret ediyorum. Çünkü iyi bir şey olduğunda geldiğimiz yerler değil. Tabi doğumu saymayalım. Aslında o da kötü, çek acıyı o kadar, ne çıksın, bi tane bebe, konuşamıyo, ağlıyo, bilmem ne .. neyse konumuz bu değil. Bi iğne oldum popomdan, dünyam kaydı. Nasıl bi sızı, böyle sızıdan gülüyorum falan, insanlar anneme abla nesi var diye soruyo, ben esrarkeş gibiyim zaten, ayakta duramıyorum, eğilmezsem midem bulanıyo. domalarak hastaneden çıktık taksiye bindik. taksici de inadına bi manyak sürüyo, sesimde çıkmıyodu iyiki yoksa ettiğim küfürleri duyardı. Sesim 5 gün çıkmadı. Evdekileri alkışla çağırdım. Çok zevkliydi. Bi süre sonra beni takmamaya başladıkları için bundan vazgeçtim. Yine yalnız kaldım. Yeminle yat yat düzleştim. Ama şimdi iyiyim gibi. Aile hekimimin ecdadına çektiricem yemin ediyorum. Allah o adamın belasını.. Ya bi insan bu kadar mı mal olur. Bi bok bildiği yok. Verdiği ilaçlardan tek yararı olan antibiyotikti. gerisini biz kendimiz kullandık da yatıştım. Mal. Tıp okumuş ama bi bok bilmiyo beyinsiz. Neyse sakinleşip ilacımı almalıyım, gidip biraz bi şeyler yiyeyim de boş mideye almiyim tabi ilacı. çok öptüm canıııım