Hayat cidden çok korkutucu, ben de 'sen mi büyüksün ben miii lan İstanbul?' diyenin egosu mevcut değil tabi, sonra böyle sıçışlar falan

25 Aralık 2011 Pazar

depresyonzede

Resmen kendimi yeni yıla kapatmışım. Herkeste bir heyecan, bir alışveriş, hediye koşuşturmacası.. Bende evde öylece oturup kendimi sosyal ağa hapsetmişim. Bugün, okulum olmadığı her gün gibi 14.00 sularında uyandım. Baktım telefona saat için ve bir anda tarihi gördüm.
'25.12.2011'
dedim kızım kalksana, camış gibi yatmışsın tüm yıl resmen
işte o an bana olanlar oldu demeyi çok isterdim ama hiçbi şey hissetmedim harbiden. yastığımın düşmemesi için biraz daha çektim kendime ve salyalarımı akıta akıta uyumaya devam ettim. Yeni yıl artık gerçekten benim için bi şey ifade etmiyo. eskiden ne önem verirdim böyle varya işte her şeye rağmen iyi girmeli yeni yıla içiceksin eğleniceksiiin tabi illa içerek eğlenicez diye bi şey de yok, ama yeni yıl denilince içki gelir yani aklıma benim onsuz olmaz hani. neyse ne diyodum önem verirdim falandı filandı bu sene gitti arkadaş.. şu son 1 yıl içinde yaşadıklarım öldürdü resmen içimdeki umutları.
''yeni yıl mı hee evet ne güzel di mi? bi bok gibi yıl daha, daha kaç yıl görücem aman yeaa''modundayım artık. şuan benim için gerçekten hiçbi şey iyi değil. Kötü de değil. Evet kötü olan şeyler var ama ruh halimin askine pollyanna takılıyorum. Mesela bi sağlık durumları var ama diyorum ki her şey bok olsa da bu olmaz cidden inanıyorum buna... Öyle işte yani yeni yıl dediğin şey senin önem verip yücelttiğin bi şey. aralıktan sonra ocak gelmeyebilirdi mesela başka bi ay gelirdi o zaman yeni yıl olmazdı işte. bir devirdaim yaşayıp gidiyoruz. her sene aynı şeyler, yeni yıllar, ölüm tarihleri, doğum tarihleri.. of bastılar yine beni gidiyorum ben

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder