Hayat cidden çok korkutucu, ben de 'sen mi büyüksün ben miii lan İstanbul?' diyenin egosu mevcut değil tabi, sonra böyle sıçışlar falan

17 Aralık 2011 Cumartesi

saçmalayış 2

Kendimi seviyorum. Kendimi seviyorum ve biri de beni sevsin istiyorum. Zaman tüneline girmek istiyorum facedeki gibi. Mesela 1970lerde olsam böyle saf ve temiz duygularla birini sevmiş olsam o da beni sevse ve hep orda kalsak. Çocuklaşıyorum ve kendimi çekemiyorum bu durumlarda, başkası dese anlarım ve kesinlikle yadırgamam ama kendimi öldüresim geliyo, böyle bi dengesizlikdir gidiyo. terazi hatunuyum ya.. Ben sanırım dert dinlemeyi çok iyi yapıyorum, farkettim de insanlar üzerinde rahatlatıcı bi etkim var, ama kendim üzerinde bi etkim yok.. Bu da terazinin özelliği.. Sanki başkalarının hayatlarını düzeltirsem her şey mükemmel olacak gibi, kendi hayatımda düzelecekmiş gibi hissediyorum. Diyorum ya başkasını kendimden çok seviyorum. İnsanın kendi hatalrını görmesi çok zor, can yakıcı. Anneme babama bağırırken hayır bu yanlış değil diye aslında yanlış olduğunu bilmek mesela, saçma sapan bi çocukluk. hatamı kabul etmeliyim. ediyorum ve yoluma devam ediyorum şimdi. Kendimi seviyorum ve kibirli olmadığım için şükrediyorum.
Thanks god, i love u, xoxo

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder